Boekverslag Joe Speedboot

Algemene informatie

Auteur: Tommy Wieringa
Titel: Joe Speedboot
Druk: Eerste
Uitgever: De Bezige Bij, Amsterdam, 2005
Jaar van eerste druk: 2005
Aantal pagina’s: 316

Genre: Roman

Samenvatting:

Fransje Hermans is ontwaakt uit een coma van 220 dagen. Hij kan nu alleen zijn rechterarm nog bewegen, verder is hij verlamd en hij kan nauwelijks praten. Hij leest veel in het boek van Musashi, hierin stond dat je jezelf kan afschermen door een ‘steen’ van jezelf te maken. Fransje probeerde dit en werd overreden door een grasmaaier, daardoor raakte hij in coma. Een tijdje na het ontwaken uit de coma, komt Joe Speedboot in Lomark (Fransjes woonplaats) wonen. Joe Speedboot is niet zijn echte naam. Zijn achternaam is Ratzinger, maar er is niemand die zijn echte voornaam weet. Op school raakt Fransje bevriend met Engel Eleveld, Christof Maandag en later ook met Joe.
Op zijn vijftiende gaat Fransje in het tuinhuis achter zijn huis wonen. Hier schrijft hij elke dag op wat er allemaal gebeurd is en wie hij allemaal gezien heeft. Hij heeft tientallen dagboeken. Na een tijdje komt ook PJ (Picolien Jane) in Lomark wonen. Ze komt uit Zuid-Afrika, alle jongens zijn verliefd op haar, ook Fransje. Joe, Christof en Engel willen een vliegtuig gaan bouwen, omdat ze weten dat PJ’s moeder naakt rondloopt in haar tuin. Met een vliegtuig overvliegen is volgens hen de enige manier om haar te zien. Na een lange tijd lukt het om het vliegtuig te laten vliegen. Fransje gaat ook een keer mee en vindt het aan de ene kant beangstigend, maar aan de andere kant geweldig. Toen Joe in Lomark kwam wonen, was zijn vader net overleden. Zijn moeder, Regina, is op vakantie geweest en heeft een man ontmoet: Mahfouz Husseini (bijnaam: Papa Afrika). Ze trouwt met deze man en is weer helemaal gelukkig. Mahfouz bouwt een feloek. Hij gaat hier na een lange tijd mee het water op, maar komt nooit meer terug. Regina is helemaal overstuur.
Nadat Fransje geslaagd is voor zijn schoolexamens, willen zijn ouders dat hij brikettenperser wordt bij hun bedrijfje, dat doet hij. Al Fransjes vrienden zijn ook geslaagd, deze gaan allemaal op kamers in een andere stad. Een paar maanden later komt Joe weer terug, de opleiding was niks voor hem. Hij had een tijdje bij PJ gewoond in Amsterdam. PJ heeft een vriend, een schrijver genaamd Arthur Metz. Joe heeft altijd rare ideeën, deze keer komt hij met het idee dat Fransje armworstelaar kan worden. Fransje heeft namelijk een hele sterke rechterarm, doordat hij daar alles mee doet. Eerst wil Fransje dat niet. Later gaan Joe en hij samen iets halen bij de sloperij van Fransjes ouders. Daar ziet Fransje dat er nog helemaal geen briketten zijn verkocht, daar heeft zijn vader dus altijd over gelogen. Omdat Fransje nu geen briketten meer wil persen, besluit hij tóch armworstelaar te worden en begint hij hard te trainen. Zijn eerste wedstrijd op een toernooi wint hij, in de finale wordt hij tweede. Bij het volgende toernooi, in Rostock, (waar Fransje wint) is PJ mee. Er is iets mis tussen haar en Arthur, hij slaat haar vaak. Als ze ‘s avonds in een hotel overnachten, gaat Joe nog iets halen bij PJ. Hij blijft daar de hele nacht, de volgende ochtend is ze zijn vriendin.
Als ze weer thuis komen, is Engel overleden, doordat er een hond op zijn hoofd viel van de negende verdieping. De ex van PJ heeft een boek geschreven, dat duidelijk over haar gaat. Uit dat boek blijkt dat PJ boulimia had, toen ze nog in Zuid-Afrika woonde en dat ze tijdens hun relatie vaak vreemdging. PJ gaat weer mee naar het volgende armworsteltoernooi in Poznan. Daar breekt Fransje zijn arm in een wedstrijd. Als PJ en Fransje hun paspoorten op gaan halen, komen ze erachter dat Joe’s echte naam Achiel Stephaan is. Ze vinden het niet gek dat hij dit altijd verborgen heeft gehouden. Joe heeft een oude shovel verbouwd en gaat nu meedoen aan de Paris-Dakar. Hij is elke dag te zien op tv. In de tijd dat Joe weg is, mag PJ alle dagboeken van Fransje lezen en gaat ze vreemd met hem. PJ is blijkbaar ook vreemdgegaan met Christof, want ze is zwanger van hem (het kan ook van Fransje zijn). PJ en Christof trouwen, krijgen een kind en gaan samenwonen.

Verwachtingen:

Ik ben dit boek gaan lezen doordat ik veel positieve reacties erover heb gehoord. We hebben tijdens de literaire analyse ook een fragment van dit boek gelezen, dit trok mij ook wel aan. De kaft van het boek is best apart dus je weet niet precies wat je kan verwachten. Maar ondanks dat het boek 316 pagina's dik is ben ik het toch gaan lezen. Mijn verwachtingen waren dat het over een groep vrienden ging die samen avonturen beleven.

Thema:

Een bijna volledig verlamde jongen probeert zijn leven zo goed mogelijk te maken. Dit lukt goed, met steun van vrienden en familie.

Motieven:

De motieven in dit verhaal zijn: vriendschap en verbroken vriendschap, seks, overspel, jaloezie, rivaliteit, verraad en bedrog.

Schrijfstijl:

De stijl van Tommy Wieringa is goed te begrijpen, hij gebruikt geen heel lange zinnen, of moeilijk begrijpbare woorden. Dit is waarschijnlijk ook omdat het boek is geschreven vanuit een opgroeiende jongen, de schrijver heeft zich geprobeerd te verplaatsen in een gehandicapte adolescent. Hij maakt veel gebruik van metaforen, waarmee hij de omgeving of situaties omschrijft. Een goed voorbeeld van zijn stijl vind ik de volgende zin:
De knalpijpen glansden als bazuinen, de wereld leek te verschroeien in allesverzengend lawaai wanneer de jongens het gaspedaal intrapten met de koppeling in, alleen om te laten weten dat ze bestonden, zodat níemand daaraan zou twijfelen, want wat niet weerkaatst, bestaat niet.

Personages:

–Fransje Hermans: Deze jongen is in coma geraakt en kan nu alleen nog zijn rechterarm gebruiken.
- Joe Speedboot: De echte naam van Joe Speedboot is Achiel Stephaan Ratzinger, wat niemand weet, behalve zijn moeder en later ook PJ en Fransje.
- PJ (Picolien Jane) Eilander: Een meisje dat uit Zuid-Afrika komt en in Lomark een nieuw leven op wil bouwen.

Tijd:

Het verhaal is chronologisch verteld, met terugblikken af en toe, het verhaal over PJ lijkt ook een flashback, maar is eigenlijk ook chronologisch, fransje leest het. Aan het eind van het boek treedt er tijdverdichting op, en wordt verteld als in een terugblik, een aantal jaren worden overgeslagen en dan wordt er op het eind nog in zes bladzijdes kort verteld wat zich erin heeft afgespeeld.

Motief in de muziek

Een motief is in de muziek een gedeelte van een thema, dat een karakteristiek ritme en melodisch of harmonisch materiaal bevat. Thema's zijn vaak uit meerdere motieven opgebouwd. Als een korte melodie vaker terugkomt in een compositie spreekt je van een leidmotief. Dit motief is dan vaak gekoppeld aan een karakter, plaats of persoon. Door herhaling van motieven ontstaan muzikale patronen die door de luisteraar herkent kunnen worden.

Motief in een boek

Uitleggen wat een motief in een boek inhoud lijkt me vrij overbodig aangezien dit in het literatuurboekje staat en iedereen dat heeft.

Vergelijking

Een motief in de muziek lijkt best veel op een motief in een boek. In de muziek houdt

komt het vrijwel op hetzelfde neer. Het gaat namelijk over een steeds weer terugkerend element. En in de muziek heb je een leidmotief zoals hierboven vermeld staat.

Ik weet niet zo goed ik hoe ik kan zeggen of een motief in een muziekstuk een belangrijke rol speelt of niet.

1. 2.

3. 4.

5. 6.

Omslag 1: Na even kijken zag ik dat de letters van de titel allemaal een gevangenis zijn. Dit schept de verwachting dat het waarschijnlijk iets met een gevangenis te maken gaat hebben. De titel 'vast' helpt daarbij mee. De omslag trekt me niet erg aan want het heeft een beetje uitstraling vind ik.

Omslag 2: Op de kaft staat een jongen met een sinaasappel in zin nek. Als ik dit zo zie heb ik eerlijk gezegd geen enkel idee wat ik van het verhaal moet verwachten. Met de titel 'Joe Speedboot' erbij kom je misschien iets verder, want het geeft mij de indruk dat het iets met een speedboot te maken heeft. De omslag van dit boek trekt mij wel aan. Misschien juist omdat je niet echt een goed beeld kan vormen, wil je het lezen.

Omslag 3: Op deze kaft staat weer een jongen maar dit keer met een duikbril op. Als ik deze omslag bekijk schept het eigenlijk helemaal geen verwachtingen (ik weet eigenlijk niet zeker of ik dit boek wel moet doen, maar ik doe het maar voor de zekerheid). Misschien dat het jongetje de zomer zat is een geen zin meer heeft om te gaan zwemmen, en vindt hij dus dat het maar weer winter moet gaan worden? De omslag trekt me niet erg aan.

Omslag 4: Hier zie ik een uitgebloeide/verwelkte bloem, dit geeft mij de verwachting dat het een droevig boek is. De kleur om de bloem heen maakt die droevige sfeer sterker. Ik weet niet wat voor bloem het is maar misschien dat dat ook nog een rol kan spelen. De omslag trekt me niet erg aan, dat komt door de droevige sfeer en ik houd niet zo droevige boeken.

Omslag 5: Als ik het goed zie staat er op deze omslag een kind met haar moeder. Dit boek wekt bij mij een heel sombere verwachting op. Dit komt vooral doordat het er een zwart-witfoto als omslag is gebruikt. Ik weet niet echt goed wat ik me bij dit boek moet voorstellen, maar het zal ongetwijfeld iets met de moeder en het kind te maken hebben.

Omslag 6: Deze omslag laat alleen maar een kreeft op een bord zien, ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet. Maar het maakt mij nieuwsgierig naar wat het betekent. De achtergrond is in een heldere kleur daardoor lijkt het mij geen somber of droevig boek.

De omslag die mij het meeste aantrekt is die van 'Het Diner' van Herman Koch.

Om een of andere reden maakt die kreeft mij nieuwsgierig, maar ik weet niet waarom. Ik denk dat dit vanuit verkooptechnisch oogpunt ook wel de de beste omslag is, want omdat het zo nieuwsgierig maakt trekt het aan tot kopen.

leesverlag 2

Leesverslag 2

Het leven is vurrukkulluk

Remco Campert

Persoonlijke beoordeling

Wat zou je hebben weggelaten, toegevoegd of veranderd?

Als ik iets mocht weglaten in dit boek zou dat het deel van het verhaal zijn waar Tjeerd Overbeek de grijsaard probeert te helpen de personen te vinden die hem hebben neergeslagen en het geld van de grijsaard hebben gestolen. Steeds als er weer een hoofdstuk hier over ging vond ik het lezen al gauw heel saai worden. Verder loopt deze kleine aparte verhaallijn niet echt op iets uit.

Herkenbaar in eigen belevingswereld?

Iets wat dit verhaal absoluut niet is is herkenbaar in mijn belevingswereld. Ten eerste speelt dit verhaal zich in een andere tijd af. En de hoofdpersonen in dit boek zijn een stuk ouder dan ik. Ik loop niet elke dag door het park op zoek naar meisjes om de avond mee door te brengen en dan vervolgens de volgende dag weer te dumpen. Verder drinken de hoofdpersonen bijna om de vijf minuten een biertje, iets wat ik ook niet doe aangezien ik nog 15 ben.

Wat staat in het boek centraal: de gebeurtenis of de gevoelens / gedachten van de hoodpersonages?

In dit boek vond ik het heel duidelijk dat hier de gevoelens en de gedachten van de hoofdpersonen centraal staan. Je komt namelijk veel te weten over wat er in het hoofd van de hoofdpersonen om gaat (je leest wat ze denken). Af en toe vertellen ze ook over wat er gebeurd is in hun leven en wat voor effect dat nu heeft op hun leven.

Vonden er schokkende gebeurtenissen in het boek plaats?

Als ik er nu over na denk zijn er eigenlijk vrijwel geen (voor mij) schokkende gebeurtenissen geweest. Het enige wat enigszins als schokkend kan worden ervaren is dat Boelie een tijdje in hetzelfde huis als Hitler heeft gewoond en dat zijn vader fout was in WO I maar verder vrijwel niets.

Herkende je bepaalde van de hoofdpersoon in jezelf?

Een eigenschap die ik van beide hoofdpersonen in mezelf herken is dat ze allebei heel veel nadenken over allerlei dingen. Dit ervaar ik als een goede eigenschap want als je je veel nadenkt betekent dat dat je je altijd bezighoudt met dingen. Of het nou 10 jaar geleden is, nu of over 5 jaar pas.

Levensecht?

Nee het verhaal is niet bepaald levensecht. Het grootse voorbeeld hiervan zit in het einde van het boek. Iemand is van plan om uit een zolderraam te springen met een paraplu en beweert zacht neer te komen. Volgens mij komt dit alleen in tekenfilmpjes voor en is het niet mogelijk in het echte leven. Verder zitten er nog een paar punten in het verhaal die ook niet helemaal realistisch zijn. Niet echt levensecht dus.

Moeilijk of vlot leesbaar?

Ik vond het een behoorlijk moeilijk leesbaar boek. Er waren soms 4 pagina's achter elkaar waarin iets beschreven werd met woorden en zinsbouw waar ik geen touw aan vast kon knopen. Verder stoorde het me wel een beetje dat als er woorden waar 't voor hoort te staan gewoon geschreven werden met de t aan het woord vast, bijvoorbeeld: twater. Verder stonden er een hoop oude woorden in die het lezen wat lastiger maakte.

Waren er delen onleesbaar door saaiheid of

onbegrijpelijkheid?

Er waren inderdaad delen voor mij onleesbaar. Dat kwam gelukkig niet door saaiheid maar door onbegrijpelijkheid. Als er een nieuw hoofdstuk of alinea begon vond ik het soms onduidelijk waar of over wie het nou eigenlijk ging. Er werd dan uiteindelijk na een aantal bladzijden eindelijk een naam genoemd waardoor ik weer wist over wie het ging. Bijvoorbeeld als een van de hoofdpersonen aan iets terugdacht maar niet duidelijk was welke persoon ergens aan terugdacht. Soms kreeg ik ook pas heel laat daar dat er ergens aan teruggedacht werd.

Werden de dialogen op een natuurlijke wijze weergegeven?

Meestal wel maar lang niet altijd. Af en toe stonden er tussen haakjes de naam van de persoon die sprak. Dit stoorde verder niet maar het had beter gekund. Soms was er wel verwarring of wie nou precies wat zei. Dit vond ik wel vervelend want hierdoor begreep ik het verhaal soms minder goed. Maar verder was alles op een goede en overzichtelijke manier weergegeven.

Werden de gebeurtenissen op een heldere wijze omschreven,

zodat jij je een goede voorstelling kon maken?

Ja, ik begreep het goed als er een gebeurtenis werd omschreven. Maar zodra het om een voorwerp of plaats ging en de omschrijving hiervan erg lang was raakte al gauw het overzicht kwijt. Hierdoor kon ik me dan dus geen goede voorstelling maken. Dit maakte het begrijpen soms wat moeilijker. Gelukkig kwam dit niet al te vaak voor.

Beknopte verhaalanalyse en beoordeling

 

Beknopte verhaalanalyse en beoordeling
Titel: Het leven is vurrukkulluk Auteur: Remco Campert Verschijningsjaar: 1961
Subject	Uitwerking
Inhoud	Mees en Boelie zijn twee jonge mannen die regelmatig eens een (meestal wat jonger) meisje mee naar hun huis nemen. Mees is pianist en Boelie is een poëzieschrijver.
Thema (hoofdonderwerp in abstractie)	Genieten van het leven Het leven nemen zo als het is Trouwen zo lang mogelijk uitstellen en genieten van de vrijheid
Motieven (herhalende onderwerpen die gezamenlijk tot het hoofdonderwerp leiden)	Meisjes mee naar huis nemen Feesten geven en naar feesten toe gaan
Personen	Mees is pianist en verteld veel over zijn verleden. Boelie is een poëzieschrijver, hij is een beetje verlegen. Panda is een meisje van (volgens mij) 15, ze heeft duidelijk een eigen mening over kunst, liefde en het leven.
Historische tijd en ruimte	Ongeveer 20 jaar na WO II (geen duidelijke tijdsvermelding) plaats: Amsterdam, Nederland
Titelverklaring	De hoofdpersonen leven (in de tijd waarover verteld wordt) zoals ze zelf willen, ze genieten van het leven.
Verteller (perspectief)	Ik = Mees en Boelie Meestal gedachten
Genre	Roman
Spanning	-
Stijl	Soms lastig en uitgebreid verteld, soms makkelijker leesbaar
Waardering in recensies	Er werd goed over gesproken in de recensies
Persoonlijke waardering	Ik vond het geen geweldig boek, het was af en toe moeilijk te lezen maar ik geeft het wel een 6,5

Tim de Bruijn 4C